Adenotomia, tonsillotomia, tonsillektomia - czym różnią się te zabiegi?

Trzy zabiegi o bardzo podobnych nazwach, a jednak dotyczą różnych problemów i wymagają innych wskazań. Wszystkie odnoszą się do migdałków, które pełnią funkcję ochronną, ale gdy chorują albo występuje ich przerost potrafią stać się poważnym problemem. Rodzice często mylą te procedury, a decyzja o wyborze konkretnej metody zależy od tego, który migdałek jest winowajcą i jakie dolegliwości wywołuje.

Czym jest adenotomia i kiedy się ją wykonuje?

Adenotomia polega na usunięciu przerostu trzeciego migdałka (tzw. migdałka gardłowego), zlokalizowanego głęboko w nosogardle. To właśnie ten migdałek, jeśli rośnie zbyt intensywnie, blokuje przepływ powietrza i sprawia, że dziecko zaczyna oddychać ustami, chrapie albo nocami ma epizody bezdechów.

Objawy zwykle nie mijają po lekach, bo samo powiększenie migdałka powoduje mechaniczne zwężenie przestrzeni. W takich sytuacjach zabieg staje się dobrym rozwiązaniem. Często poprawa widoczna jest już w pierwszych tygodniach - dziecko zaczyna spać spokojniej, mniej choruje i wraca do oddychania przez nos.

Tonsillotomia - zmniejszenie, a nie usunięcie migdałków podniebiennych

Tonsillotomia to częściowe zmniejszenie migdałków podniebiennych. To dobra metoda, kiedy kłopotem jest ich rozmiar, a nie nawracające infekcje. Przerośnięte migdałki potrafią zwęzić gardło do tego stopnia, że dziecko ma problemy z przełykaniem lub prawidłowym oddychaniem w nocy.

W tonsillotomii chirurg usuwa tylko fragment tkanki - tyle, by przywrócić prawidłową drożność. Reszta migdałka zostaje i dalej pełni funkcje odpornościowe. Dzięki temu zabieg jest łagodniejszy, ból pooperacyjny mniejszy, a rekonwalescencja szybsza.

Tonsillektomia - całkowite usunięcie migdałków podniebiennych

Tonsillektomia to pełne usunięcie migdałków podniebiennych. Stosuje się ją u dzieci (i dorosłych), u których migdałki są przewlekłym ogniskiem zapalenia. Jeśli anginy powtarzają się wiele razy w roku, pojawiają się ropnie okołomigdałkowe albo antybiotyki przestały cokolwiek zmieniać - usunięcie migdałków jest najskuteczniejszym rozwiązaniem.

To bardziej inwazyjna procedura, która wymaga kilku-kilkunastu dni rekonwalescencji, ale u pacjentów z przewlekłymi infekcjami efekt bywa wręcz przełomowy.

Jak przebiegają te zabiegi i na czym polegają różnice w gojeniu?

Choć wszystkie trzy zabiegi wykonuje się w znieczuleniu ogólnym, ich przebieg i okres gojenia znacząco się różnią. Adenotomia jest najmniej obciążająca - dzieci zwykle wracają do domu tego samego dnia i szybko odczuwają poprawę oddychania.

Po tonsillotomii gojenie również jest łagodne. Dyskomfort trwa kilka dni, ale dzieci zwykle szybko wracają do normalnego jedzenia i aktywności.

Najbardziej wymagająca jest tonsillektomia. Po niej gardło jest bardzo wrażliwe, a ból może utrzymywać się nawet dwa tygodnie. Konieczna jest też ostrożność - unikanie wysiłku i gorących potraw. Mimo to, dla dzieci, które chorują non stop, to zabieg, który potrafi całkowicie odmienić komfort życia.

Jak przygotować dziecko do zabiegu migdałków?

Najważniejsze jest spokojne przygotowanie malucha do całego procesu. Warto wyjaśnić, że podczas operacji będzie spało, a po zabiegu może boleć gardło, ale dostanie odpowiednie leki. Z medycznego punktu widzenia potrzebne są aktualne badania krwi i konsultacja z anestezjologiem.

W dniu zabiegu dziecko musi być na czczo, dlatego ostatnie jedzenie i picie odbywa się o konkretnej godzinie - zgodnie z zaleceniami. Rodzic po operacji pełni dużą rolę: pomaga pić, pilnuje leków przeciwbólowych, dba o dietę (przez kilka dni najlepiej sprawdzają się chłodne, miękkie potrawy).

W placówkach takich jak Szpital Carolina te zabiegi przeprowadza się w sposób możliwie najmniej obciążający dla małego pacjenta, z naciskiem na bezpieczeństwo i szybki powrót do codzienności. Zobacz: https://carolina.pl/laryngologia/zabiegi-migdalkow-u-dzieci/.