Czekoladki mogą zniszczyć relacje. Gdy dziadkowie zbytnio rozpieszczają wnuki

Jak pogodzić różnice w podejściu rodziców i dziadków do wychowania dzieci? Rozpieszczanie wnuków, częstowanie po kryjomu słodyczami, ale jednocześnie  pomoc w opiece nad dziećmi za każdym razem, gdy rodzicom coś wypadnie. Co jeśli wizje wychowawcze dziadków i rodziców są odmienne? 
Jak rozwiązywać konflikty wychowawcze między członkami rodzin? 

Dr Marta Majorczyk, peda-gożka i psycholożka z poradni psychologicznej przy Uniwersytecie SWPS przygotowała garść porad, jak rozwiązywać trudne sytuacje. Praca nad pozytywnymi relacjami pomiędzy dziadkami, rodzicami i wnukami wy-maga starania wszystkich stron. Co mogą zrobić dziad-kowie, a co rodzice, aby te więzi były silne i aby nikt nie miał poczucia rozczarowania? 

9 WSKAZÓWEK DLA DZIADKÓW

To nie jest obowiązek.

Babcia czy dziadek nie są od tego, aby pomagać przy wnukach, tak jak dorosłe dzieci nie muszą nieść pomocy 
swoim starzejącym rodzicom. Każdy podejmuje decyzje samodzielnie. Dziadkowie powinni zdecydować, czy chcą aktywnie pomagać w opiece nad wnukami, czy nie. Jeśli babci czy dziadkowi zależy na tym, by mieć z nimi dobry kontakt, muszą uwolnić się od „oczekiwania czegoś w zamian”. Zatem drodzy dziadkowie nie wypominajcie udzielonej pomocy, nie użalajcie się nad sobą, nie chwalcie się, mówiąc o niej. Róbcie to z potrzeby serca.  Pamiętajcie, że nie musicie być od wszystkiego. Nie zgadzajcie się na zobowiązania, których nie chcecie podjąć. Pamiętajcie, że macie własne życie.

Wyjdźcie z inicjatywą
Łatwiej jest proponować po-moc, niż o nią prosić. Jako dziadkowie wyjdźcie z taką inicjatywą, gotowością udzie-lenia wsparcia. Jeśli spotkacie się z grzeczną odmową, nie obrażajcie się, nie wiążcie jej 
z negatywną reakcją. 

Zapomnijcie o „dobrych radach”
Starajcie się nie udzielać „dobrych rad”. Powodują one, że wasze dorosłe dziecko czuje się osaczone, ma wrażenie, że jest uznawane za niekompetentne, szczególnie w pierwszych tygodniach po narodzinach wnuka. 

Uznajcie ich kompetencje rodzicielskie
To ich dziecko i to oni będą ustalać zasady, będą za nie odpowiedzialni. Wy już role rodzicielskie wypełniliście. Dlatego wyrażajcie własne zdanie, gdy jesteście o to poproszeni.

Porozmawiajcie o oczekiwaniach
Zarówno wy, jak i wasze dorosłe dziecko macie swoje własne oczekiwania i one mogą się różnić. Najważniejsze jest, aby uczciwie i otwarcie o nich rozmawiać. Każda ze stron może mieć różne zdanie na temat wychowywania dziecka, co prowadzi do licznych napięć czy konfliktów. Dlatego bardzo ważne, aby obie strony wysłuchały się nawzajem i nie  podejmowały decyzji pod wpływem emocji.

Uważnie słuchajcie
Bądźcie wsparciem psychicznym dla waszego dorosłego dziecka: wspierajcie je w roli rodzica poprzez uważne słuchanie i otwartość.

Nie łamcie zasad
Nigdy nie łamcie zasad ustalonych przez rodziców. Nie krytykujcie ich i nie mówcie o nich źle w obecności dzieci. To może popsuć nie tylko wasze stosunki, ale także relację między twoim dzieckiem i wnukiem.  

Nie działajcie wbrew rodzicom
Nie podważajcie autorytetu rodziców. Dzieje się tak np., gdy podajecie dziecku zabawkę czy inny przedmiot, który kilka minut wcześniej zabrał rodzic, nie pozwalając się tym bawić; robicie to także, gdy przed obiadem częstujecie dziecko słodyczami „bo mama nie widzi, a dziadkowie są przecież od rozpieszczania”; komentując decyzje rodziców. Pomyślcie, czy chcecie cieszyć się dobrze zachowującym się wnukiem czy wychować rozkapryszonego malucha, który nie szanuje nikogo?

Nie uczcie oszustwa
Nie namawiajcie dziecka do zachowania tajemnicy przed rodzicami (Tylko nie mów rodzicom, że babcia dała ci cukierka.). Tak zaczyna się nauka oszukiwania, kłamstwa czy lęku. 

9 WSKAZÓWEK DLA RODZICÓW

Doceniajcie
Doceniajcie zaangażowanie, oddanie i trud dziadków.

Bądźcie wdzięczni
Podziękujcie dziadkom za dobre intencje i gotowość udzielenia pomocy. Jeśli nie chcecie z niej skorzystać, uprzejmie odmówcie i powiedzcie, że w razie potrzeby zwrócicie się do nich z prośbą o radę czy opiekę. 

Szanujcie ich czas
Nie zarządzajcie czasem swoich rodziców. Pamiętajcie, że mają swoje własne życie, więc do opieki nad wnukami angażujcie ich zgodnie z ich wolą  i możliwościami.

Uczciwie i otwarcie rozmawiajcie
Każda ze stron ma swoje własne oczekiwania, które mogą się różnić. Najważniejsze jest, aby uczciwie i otwarcie o nich rozmawiać. Przekazujcie jasno informacje, spokojnie tłumaczcie swoje racje, a w razie potrzeby odwołajcie się do autorytetów (pediatry, psychologa).

Jakie wartości są dla was ważne? 
Zarówno dziadkowie, jak i rodzice mogą mieć różne zdanie na temat tego, jak wychowywać dziecko, co prowadzi do licznych napięć czy konfliktów. Warto zastanowić się, jakich wartości chcecie bronić, a co możecie odpuścić. Czasem dobrze iść na kompromis. 

Ważne, żeby wysłuchać
Nie musicie zgadzać się ze wszystkim, co mówią dziadkowie. Często wystarczy to, że ich wysłuchaliście. To wy ostatecznie decydujecie jak będzie, czy skorzystacie z porady.

Szanujcie własne zasady
Ostatecznie to wy jesteście odpowiedzialni za proces wychowania dziecka. Możecie powiedzieć, że przyjęte przez was zasady i dotychczasowe decyzje dobrze wpłynęły na dziecko, prosicie o ich uszanowanie. Poproście, aby uwierzyli w słuszność waszego postępowania, tak jak i wy wierzycie, że dziadkowie starają się jak najlepiej.

Wyznaczcie granice
Wyznaczcie jasne i czytelne granice. Uprzedźcie dziadków, co zrobicie, jeśli złamią zasady.